در این بهار که با فاطمیه گشته قرین نسیم و سبزه و گل سوگوار فاطمه‌اند
فقط نه یاس لباس کبود کرده به تن که لاله‌های جهان داغدار فاطمه‌اند
کبوتران حرم سر به زیر پر، خاموش چو بلبلان چمن غمگسار فاطمه‌اند
به قطره قطره شبنم چو بنگری بینی که شاخه شاخه‌ی گل اشکبار فاطمه‌اند
زجان و دل همه‌ی شیعیان به شورو نوا بیاد رنج و غم بی‌شمار فاطمه‌اند
(سخا) سعادت عالم نصیب آنهاییست که عاشق علی و دوستدار فاطمه‌اند